29,4 km De wandeling brengt je door een nagenoeg vlak polderlandschap waar van oudsher de winden vanuit het Nauw van Calais vrij spel hadden en dat pas vanaf de negende eeuw geleidelijk op de zee werd veroverd. De bodem is er zanderig, maar toch uiterst vruchtbaar door de kleideeltjes die de zee eeuwenlang aanvoerde. Uitgstrekte hofsteden worden slechts onderbroken door verstilde dorpen met dominante kerken en verfranste namen: Arnèke (Arneke), Esquelbecq (Ekelsbeke), ... Ondanks hun annexatie door Frankrijjk in het begin van de achttiende eeuw - Vrede van utrecht 1713 - ontmoet je er nog de Vlaamse ziel. Je hoort er nog in beperkte mate het 'Vlèmsch', een Vlaams dialect dat behoort tot het West-Vlaams. De oude volksdevotie is nooit ver weg: waar je gaat langs (Frans)Vlaamse wegen kom je Mariakapelletjes tegen. De kerkhoven liggen vol dragers van Vlaamse namen. De rode draad in deze tocht is de IJzer. Een derde van deze typische laaglandrivier - in het vlakke boerenland is er nauwelijks verval - ligt in Frankrijk. De bron van deze rivier is al lang een onderwerp van discussie, maar ligt officieel in het Frans-Vlaamse Buysscheure, even buiten ons wandelgebied. Waar je hem voor het eerst te zien zult krijgen, is hij nog maar een flinke beek, niet breder dan zijn belangrijkste bijrivier, de Peenbeek.